ANTARA AIR DAN AIR
Ada satu kampung, berzaman-zaman penduduk kampung berbilang kaum hidup
bersebelahan tanpa masalah. Satu perkara yang semua orang kampung
mementingkan ialah AIR di belakang kampung. Semua orang perlukannya dan
semua orang faham bertapa pentingnya AIR itu kepada mereka. Dalam
kampung itu, ada dua fahaman tentang istillah AIR iru. Kumpulan A kata
AIR itu tetap AIR, tiada istillah persamaan. Kumpulan B pula selain
gunakan istillah AIR, mereka juga gunakan istillah WATER, SHUI, THANNI
untuk AIR bagi penduduk yang berlainan etnik. Kumpulan B juga kata AIR
itu H2O1.
Kumpulan A tidak kira etnik apa latar belakang apa wajib guna
istillah AIR sahaja, kumpulan B pula selain AIR juga istillah yang lain,
dan katakan AIR itu H2O1. Satu hari seorang pemimpin kampung dari
kumpulan A lantang dalam mesyuarat kampung terang-terang kata
memandangkan Kumpulan A menggunakan istillah AIR sahaja dan Kumpulan B
pula TIDAK gunakan istillah AIR sahaja, malah mereka juga pakaiguna
istillah WATER, SHUI, THANNI, dan percaya AIR itu H2O1, maka Kumpulan B
telah menyekutukan AIR dengan Hidrogen dan Oksigen, maka konsep AIR
mereka adalah “salah” dan “tercemar” dan “terkutuk”, sebab AIR itu hanya
dan tetap AIR, tiada sekutu, ia tulen dan tetap AIR, jadi kalau
Kumpulan B tidak memahami AIR itu secara Kumpulan A, maka istillah “AIR”
itu tidak boleh dipakaiguna oleh mereka. Apatah lagi mereka percayakan 2
Hydrogen dan 1 Oksigen selain AIR, itu menyekutukan AIR yang tulen yang
maha Satu, itu kesalahan besar dan akan menggelirukan penduduk Kumpulan
A dalam kampung tentang AIR itu.
Penduduk kumpulan B terbeliak mata
bila mendengar semua itu dan tertanya-tanya apa yang sedang dibebelkan
oleh pemimpin kampung itu lalu membantah larangan yang tidak berasas
itu. Malangnya pemimpin Kumpulan A itu ada sokongan dan pengikut ramai
yang memang tak suka kumpulan B. Maka mereka pun katakan kepada kumpulan
B, kalau kamu nak berdegil gunakan istillah “AIR”, buktikan kamu juga
gunakannya dalam Bahasa etnik lain dalam kampung, tak kira Mandarin ke,
Tamil ke, Iban ke, Kadazan Dusun ke, tak kira, semua guna istillah “AIR”
kamu baru boleh pakai istillah keramat itu, kalau tidak kamu bohong dan
mempunyai agenda untuk mengelirukan golongan kami. Seorang bapak tua
yang selalu celaru mulut pula kata kalau nak berdegil guna istillah
“AIR”, jadi ahli Kumpulan A, kalau tidak, haram.
Air itu satu sahaja,
jangan nak pandai kata Air itu WATER lah, THANNI lah, SUI lah, H2O1 lah,
itu plurarisme, itu kesalahan besar. Kamu kata AIR itu H1+H1+O1 (H2O1),
itu tiga tu, padahal AIR itu hanya SATU. Konsep AIR kamu itu lain
daripada kami punya. Jadi kamu memang patut dilarang pakaiguna istillah
keramat itu. Istillah “AIR” kami punya, sebab kami taat kepada
fahamannya, kamu tidak. Pergaduhan pun tercetus , bangunan laji
penapisan AIR Kumpulan B dibakar ahli Kumpulan A, dan oleh kerana
Kumpulan A dengan cara licik telah menguasai TV dan Surat khabar
kampung, maka mereka mula melabel Kumpulan B biadap, degil, musuh dan
sebagainya dalam Surat khabar dan TV, dan mengapi-apikan ahli kumpulan
untuk membenci Kumpulan B dan menghadkan hak mereka untuk bersuara.
Akhirnya Kumpulan B terpaksa pergi ke makamah kampung untuk mendapatkan
keadilan dan melindungi diri mereka daripada fitnah-fitnah yang dilempar
oleh Kumpulan A. Makamah setelah dapatkan bukti fakta memutuskan
Kumpulan B boleh gunakan Istilah “AIR”. Kumpulan A pun mengamok. Mereka
pergi ke laji air mereka dan bersorak-sorak membantah keputusan makamah,
berarak di jalan kampung mengancam keselamatan Kumpulan B dan
sebagainya. Sehingga hari ini, perbalahan yang tercetus daripada
penggunaan Istillah itu masih berterusan, dan semua kampung berhampiran
ketawa kuat setiap kali mereka bercakap tentang Kampung yang aneh itu.
Nah, dengar tu, mereka ketawa lagi….alahai….
